Erelid Bernard van der Werff overleden

Tot ons grote verdriet is afgelopen zaterdag ‘clubgoeroe’, erelid en vriend Bernard van der Werff overleden. Daarmee verliezen we een van de trouwste vrijwilligers en een heel bekend gezicht van onze vereniging.

Bernard was bijna veertig jaar lid en had een heel groot hart voor Kampong Squash. Menig lid zal zijn of haar eerste stapjes onder de hoede van Bernard hebben gezet tijdens een introductietraining. Daarnaast liet hij onze prachtige sport aan honderden scholieren zien tijdens een van de vele clinics die hij verzorgde. Hij was penningmeester van de Kampongfederatie en stond jarenlang de penningmeesters van Squash bij met zijn expertise, als vraagbaak of als lid van de kascommissie. Hij was ook nog eens acht jaar lang trainer bij Kampong Voetbal. Maar ook voor kleinere klusjes voelde ‘Bernie’ zich nooit te goed: zo stond hij ooit op de UITweek tussen studenten de squashsport te promoten met een opblaassquashbaan en begeleidde hij teams tijdens het Kampong Omnitoernooi bij de squashbanen.

Bernard krijgt in 2019 de penning voor ereleden van voorzitter Lars van der Heide.

Daarnaast was hij ook zeer fanatiek als squasher. Hij speelde jarenlang competitie voor Kampong Squash en werd zes keer kampioen bij de Clubkampioenschappen in de Masters-categorie. Bij Heren 1 werd hij uitgeroepen tot officieus erelid, omdat hij met zijn coaching van de jongere spelers en gezelligheid het team naar een hoger niveau had weten te tillen. 

Zijn betrokkenheid leidde ertoe dat hij bij Kampong meerdere keren werd uitgeroepen tot vrijwilliger van het jaar. Hij kreeg in 2015 de Tinus Welleprijs en in 2019 de penning voor het erelidmaatschap. 

Even kenmerkend als zijn betrokkenheid is Bernards bescheidenheid. Hij moest weinig hebben van opsmuk, droeg het liefst een oud shirt met gaatjes erin op de baan en hoefde ook niet zo nodig in het middelpunt van de belangstelling te staan. De uitzondering daarop was de kleedkamer, op de tribune of bij een biertje in de kantine. Dan praatte Bernard het liefst honderduit over basketbal, films of gewoon het leven. Op de tribune deelde hij graag – met vileine pretoogjes – een sneer uit aan de scheidsrechter als die in zijn ogen een verkeerde let of stroke gegeven had. 

De laatste jaren, waarin Bernard helaas al ziek was en steeds van pieken naar dalen ging, bleef hij vol optimisme en met incidentele galgenhumor doorgaan. Doorgaan met squashen, doorgaan met lachen en doorgaan met Kampong Squash helpen, tot het echt niet meer ging. Afgelopen zaterdag overleed hij op 69-jarige leeftijd. Bernard, we zullen je nooit vergeten.